مشق عاشقی

اى که عاشق نئى ، حرامت باد * زندگانى که مى دهى بر باد

مشق عاشقی

اى که عاشق نئى ، حرامت باد * زندگانى که مى دهى بر باد

مقصود توئی

تاکی به تمنای وصال تو یگانه

اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه

در میکده رهبانم و در صومعه عابد

گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد

یعنی که تو را می طلبم خانه به خانه

من یار طلب کردم و او جلوه گه یار

حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار

او خانه همی جوید و من صاحب خانه

هر در که زنم ، صاحب آن خانه توئی تو

هر جا که روم ، پرتو کاشانه توئی تو

مقصود توئی ، کعبه و بتخانه بهانه

شیخ بهاء (ره)

نظرات 1 + ارسال نظر
شاپرک 1388,09,10 ساعت 09:39 ق.ظ

هر جا که روم ، پرتو کاشانه توئی تو

مقصود توئی ، کعبه و بتخانه بهانه

با عرض سلام

واقعا خوش به حال این شعرا..چقدر هنرمندانه حرف دل همه رو میزنن...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد