سلام ممنوع!

سلام ممنوع!

در فرهنگ اسلامى سلام کردن به چند طایفه ممنوع *شده است :
1 ـ کـسـانـى کـه بـه خـاطر انجام کارهاى ناشایست و نامشروع ، لیاقت دوستى ، سلام و صفاى بـرادران دیـنى خود را ندارند، مانند افراد شرابخوار، قمار باز، ربا خوار، متجاهر به فسق و کسانى که بطور آشکار، مرتکب کارهاى خلاف مى شوند و ... .

  * گفتنى است که منظور از این ممنوعیت ، کراهت است .
 ** بحارالانوار، ج 76، ص 9.
 *** همان .
 **** بحارالانوار، ج 76، ص 9.
 ***** اصول کافى ، ج 2، ص 648.

**
شـایـد سـلام و احـوالپـرسـى بـا ایـن گـونـه افـراد نـوعـى تـاءیـیـد و صـحـّه گـذاشـتن بر اعـمـال زشتشان محسوب شود؛ از این رو، شایسته است که هر مسلمانى براى جلوگیرى از فساد، گناه و اعمال زشت و نامشروع ، از سلام کردن به این افراد خوددارى کند و با چهره اى گرفته و نـگـاهـى نـامـهـربان با آنها برخورد کند. این کمترین کارى است که در حق تبهکاران مى توان انـجام داد. مگر اینکه شیوه سلام و احوالپرسى در هدایت آنها مؤ ثر باشد و انسان بخواهد آنها را با این شیوه امر به معروف و نهى از منکر کند.
2 ـ سـلام کـردن بـه بعضى به جهت اشتغال به برخى کارها و دشوار بودن جواب سلام در آن حـال مـورد نـهـى قـرار گرفته است ، مانند سلام کردن به نمازگزار. *** چون جواب سـلام ، واجـب اسـت و افـرادى کـه مـشـغـول نـمـاز هـسـتـنـد، بـه مـشـکل مى افتند و حداقل این است که موجب حواس پرتى آنها شده و حضور قلب آنها را از بین مى بـرد. از ایـن رو، مـمـنـوع شـده اسـت . هـمـچـنـیـن سـلام کـردن در حـال اسـتـحـمـام ، تـخـلّى و یـا هـر کـار دیـگـرى چـون مـسـواک زدن کـه جـواب سـلام ، مشکل یا مناسب وضعیّت جواب دهنده نیست .
3 ـ کـسـانـى کـه از جـرگه دین و ملت اسلام و مسلمانان ، خارج هستند، زیرا سلام کردن به آنها مـمـکن است به معناى تاءیید دین و آیین نادرست آنها بوده و آنها را در پافشارى و دلخوشى به آیین انحرافى خود، پایبندتر کند. البته اگر آنها در وضعیّتى قرار داشتند که انسان بتواند بـا سـلام کـردن و ابراز محبّت ، آنها را به راه راست هدایت کند، چنان که در سیره اولیاى دین ، چنین مواردى دیده مى شود، شایسته است در هدایت آنها کوتاهى نکند.
بـایـد تـوجـه داشـت کـه در حـالت عـادى ، نـبـایـد به غیر مسلمانان سلام کرد و با آنها رابطه دوستى برقرار نمود، مگر اینکه آنها خود ابتدا سلام کنند که در این صورت پاسخ آن لازم است ، لیکن در جواب هم (سلام ) گفته نمى شود و به (علیکم ) اکتفا مى گردد.
رسول گرامى اسلام (ص ) فرمود:  لا تَبْدَؤُا اَهْلَ الْکِتابِ بِالسَّلامِ فَاِنْ سَلَّمُوا عَلَیْکُمْ فَقُولُوا عَلَیْکُمْ  ****
با اهل کتاب ابتدا به سلام نکنید، اگر آنها به شما سلام کردند، در پاسخ بگویید: (بر شما باد).
4 ـ گاهى مخاطب انسان ، فردى است که سلام کردن به او ممکن است براى انسان مفسده آمیز باشد و یـا تاءثیر ناخوشایندى بر روحیه معنوى او بگذارد، مانند سلام کردن به زن جوان . امیر مؤ منان صلوات الله علیه از سلام کردن به زنان جوان پرهیز مى کرد و مى فرمود:  اَتَخَوَّفُ اَنْ تُعْجِبَنى صَوْتُها فَیُدْخِلَ عَلَىَّ اَکْثَرَ مِمّا اَطْلُبُ مِنَ الاَْجْرِ  *****
مى ترسم ، صداى او برایم خوشایند باشد و بیش از آنچه امید اجر دارم ، زیان کنم .
گـرچـه سـاحـت مـقـدس آن حـضـرت ، بـسـى بـرتـر از وهـم و انـدیـشـه مـاسـت و حـتـى خیال گناه در ذهن چنین انسان بلند مرتبه اى خطور نمى کند، اما براى حفظ آن مقام معنوى و توجه شـدیـد بـه حـضـور خـدا و نـیـز توجه به وسوسه هاى شیطان و از همه مهمتر، تذکر دادن به دیـگـران که بطور قطع ، چنین موقعیّتى براى آنها مى تواند خطرآفرین باشد، چنین شیوه اى را برگزیده و آن را مطرح مى سازد؛ امید آنکه مؤ منان نیز از او پیروى کنند و خود را از خطرات نفسانى دور نگه دارند.