غیرت دینى

غیرت دینى 

واژه (غیرت ) به طور عموم و مطلق به معناى رشک و حسد نسبت به ناموس و حفظ و حراست او از نـامـحـرم اسـت و ترکیب هاى (غیرت دینى ، غیرت ملّى ، غیرت سیاسى ) و مانند آن که در زبان فـارسـى کـاربـرد دارد، بـه مـفـهـوم حـفاظت دین ، ملّت و سیاست از گزند دشمنان است . واژه هاى (مـروّت ، جـوانـمـردى و حـمیت ) معنایى نزدیک به غیرت دینى و سیاسى دارند، چنان که غیرت بـه معناى حمیت و تعصّب در دین نیز به کار رفته است ، گرچه حمیت و تعصّب اگر به خاطر دین نباشد، ناپسند و محکوم است . بـه هر حال ، منظور از غیرت دینى این است که مسلمانان نسبت به امور دینى آگاهى و حسّاسیت داشته باشند.