هر عملى در دنیا حامل و حاوى اثر وضعى هم چنین کلى است ، تک تک آفریده ها که به تعبیرى مادى بوده و زمینى هستند داراى افعال و آثار خاصى هستند، که مى توانند روى انسان هاى دیگر و به ویژه سالک مؤ ثر افتند، آن ها هر کدام انرژى و نور خاصى از خود ساطع مى کنند. انسان کامل این انرژى ها را مى شناسد. و از هر یک در جاى خود استفاده خاص مى کند، و از کنار آن ها بى توجه عبور نمى کند، مثلا عارف مى داند هر درختى چه نوع انرژى به او مى دهد، هر سنگ جواهر کدام انرژى را دارد، از زمین ، ماه ،خورشید، آسمان ، ستارگان چگونه باید نیرو گرفت و آن را در امور مختلف از جمله در درمان ، تمرکز، سیر و..... به کار برد.