مشق عاشقی
اى که عاشق نئى ، حرامت باد * زندگانى که مى دهى بر بادمشق عاشقی
اى که عاشق نئى ، حرامت باد * زندگانى که مى دهى بر باد
طالبان اسراییلی
طالبان اسراییلی
برای طالبان پرورش یافته در مراکز امنیتی پاکستان و مسلح شده با امکانات عربستان ، مهم گرفتن جان مسلمین است ، فرق نمی کند در پاکستان باشد یا افغانستان . تفاوت حادثه کویته با حوادث دیگر تروریستی طالبان ، افزایش تردید مسلمانان به اسراییلی بودن قوم طالبان است.
دلایل نقش انسان در مقدرات شب قدر
دلایل نقش انسان در مقدرات شب قدر
۱- حالات و دریافت هاى شخصى
٢- شناساندن شب قدر
۳- اجماع و سیره مسلمانان
۴- سفارش امامان دین بر احیاى شب قدر حتى در حال بیمارى
٥- تشویق زیاد به دعاهاى ماثور و راز و نیاز
٦- نکوهش بهره نبردن از شب قدر
٧- شب قدر مکمل اعمال صالح
٨- نتیجه بخش بودن بعضى از اعمال در شب قدر
میلاد کریم اهلبیت امام حسن مجتبی مبارک
میلاد کریم اهلبیت امام حسن مجتبی مبارک
امام حسن امام حسن (ع ) فرزند امیرمؤ منان على بن ابیطالب و مادرش مهتر زنان فاطمه زهرا دختر پیامبر خدا (ص ) است .امام حسن (ع ) در شب نیمه ماه رمضان سال سوّم هجرت در مدینه تولد یافت . وى نخستین پسرى بود که خداوند متعال به خانواده على و فاطمه عنایت کرد. کنیه او را ابومحمّد نهاد و این تنها کنیه اوست .لقب هاى او: سبط، سید، زکى ، مجتبى است که از همه معروفتر (مجتبى ) مى باشد. ازسخنان حضرت امام حسن (ع )
1 - با نیکوکارى از کارهاى ناپسند جلوگیرى کنید.
2 - شداید و مشکلات را با صبر چاره کنید.
3 - دین خود را حفظ و محبت مردم را به خود جلب کنید.
4 - درد بیچارگان را پیش از آنکه بگویند درمان کنید.
5 - در کارها از مشورت مضایقه مکنید.
6 - خویشاوند کسى است که به انسان محبت دارد، اگر چه بیگانه باشد.
7 - با مردم در زندگى بسازید تا با شما مهربان شوند.
8 - از سخن بیفایده احتراز کنید.
9 - مردم حریص فقیرند (زیرا هیچوقت راضى نیستند و همیشه باید تلاش کنند).
10 - پستى و ناکسى اینست که شکر نعمت نکنى .
11 - چیزى که شرّ ندارد شکر بر نعمت است و صبر بر ناگوار.
12 - هرگاه یکى از شماها به برادر خود برخورد کند باید محل نور پیشانى او را ببوسد (یعنى محل سجده در پیشانى ).
13 - هیچ مردمى با هم مشورت نکنند جز اینکه بدرستى رهبرى شوند.
14 - بکار بردن حرص (در طلب روزى ) بکار بردن گناه است .(( (تحف العقول ) ))
بمناسبت 1176 سال میلاد منجی بشریت امام مهدی (عج)
بمناسبت 1176 سال میلاد منجی بشریت امام مهدی (عج)
آینـده جهــان
دیـدگـاهـهـاى مـتـفـاوتـى دربـاره آیـنده جهان وجود دارد؛ بعضى از دریچه یاءس و ناامیدى و با مـلاحـظـه قـدرتـهـاى اتـمـى که در اختیار سران ظلم و بیداد قرار دارد، مى گویند که جهان به سـوى یـک جـنـگ جـهـانـى و فـراگیر پیش مى رود که در آن ، بشریت گور خود را کنده و تمدن کـنـونـى را از بـین خواهد برد. در ظاهر، قراین و شواهد، این دیدگاه را تاءیید مى کند؛ چرا که عـواطـف انـسـانـى بـشـدت کـاهـش یـافـتـه ، فـاصـله طـبـقـاتـى بـیـن غـنـى و فـقـیـر در حـال گـسترش است ، مفاسد اخلاقى و جنایات در میان جامعه ها رو به افزونى است ، اختلافات و اصـطکاک بین دولتها روز به روز عمیقتر مى شود و درگیریهاى منطقه اى و مرزى میان کشورها شتاب بیشترى به خود گرفته است . نتیجه اینکه براساس شواهد ظاهرى ، آینده جهان تاریک و نگران کننده است .
در مـقـابـل ، یـک انـدیـشـه و اعـتـقـاد تـا انـدازه اى عـمـومـى و فـراگـیـر در مـیـان هـمـه جـوامـع و ملل وجود داشته و دارد، مبنى بر اینکه روزى یک منجى آسمانى ظهور خواهد کرد و صلح و عدالت را بـراى بـشـر بـه ارمـغـان خـواهـد آورد و بشر در سایه حکومت وى با صلح و صفا و بدور از ناهنجاریهاى ذکر شده خواهد زیست و مدینه فاضله انسانى در آن روز تحقق خواهد یافت . البته در چـنـد و چـون ایـن اعـتـقـاد و آن مـنـجـى بـزرگ در میان معتقدان اخـتـلاف اسـت ؛ امـا مـهـم ایـن اسـت کـه اصـل ایـن انـدیـشـه و اعـتـقـاد، بـیـن هـمـه اقـوام و مـلل و ادیـان ، مـشـتـرک اسـت . مى دانیم که تا کنون حکومت عدل سراسری اتفاق نیفتاده و حکومت پیامبر اکرم (ص ) نـیـز بـر بـخـشـى مـحـدود از کـره زمـین تحقق پیدا کرد. بنابراین با توجه به پیشگویى این ادیان باید جهان در انتظار چنین روز فرخنده اى بنشیند.
قرآن کریم در موارد مختلفى با تعبیرهاى متفاوت به این مساءله پرداخته و با قاطعیت و
تـاءکـیـد اعـلام کرده که جهان آینده ، جهان صالحان و پرهیزکاران خواهد بود و اراده خداوند بر پـیـروزى یـکـتـاپـرستان و بندگان شایسته اوست . به آیه شریفه زیر توجه کنید:
((وَعـَدَاللّهُ الَّذیـنَ امـَنـُوا مـِنـْکُمْ وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى الاَْرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذیـنَ مـِنْ قـَبـْلِهـِمْ وَ لَُیمَکِّنَنَّ لَهُمْ دینَهُمُ الَّذىِ ارْتَضى لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ اءَمْناً یَعْبُدُونَنى لا یُشْرِکُونَ بى شَیْئاً...)) خـداونـد بـه کـسـانـى از شما که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند، وعده مى دهد که آنها را بـطـور قطع خلیفه روى زمین خواهد کرد همان گونه که به پیشینیان خلافت روى زمین بخشید و دیـن و آیـیـنـى را کـه براى آنها پسندیده پا بر جا و ریشه دار خواهد ساخت و ترس آنها را به امـنـیـت و آرامـش تـبـدیـل خـواهـد کرد، بگونه اى که تنها مرا بپرستند و چیزى را براى من شریک نگیرند.
در روایات مذاهب اسلامی از این منجی به عنوان ((قائم ))، ((صاحب الامر))، ((دوازدهمین خلیفه پیامبر)) و غیر اینها یاد شده است ، امّا مشهورتر از همه ، نام مهدى است . این عناوین همه یک مصداق را معرفى مى کنند و مسلمانان این واژه ها و نامها را فقط بر یک شخص منطبق مى دانند که همان ((مهدى ))(عج ) موعود پیامبر(ص ) است .
اوّلیـن کـسـى کـه واژه ((مـهـدى )) را به عنوان نام آن منجى بزرگ به کار برده و او را به این اسـم مـعـرفى کرده ، شخص پیامبر اکرم (ص ) است ، به همین جهت تمام مسلمانان از هر فرقه و گـروه ، بـا نـام مـهدى آشنا هستند و او را به عنوان دادگستر آینده جهان و موعود پیامبر(ص ) مى شناسند. نتیجه اینکه تاءمل در روایات نبوى (ص ) و اهل بیت او ، این مدّعا را اثبات مى کند که زمامدارى آینده حکومت واحـد جـهـانـى ، مـنـحـصـر در شـخـصیتى به نام ((مهدى ))(عج ) است و عقیده به ایشان ، یک عقیده مشترک اسلامى میان همه فرقه ها و مذاهب اسلامى است .
مهدى موعود، یارانى اینگونه دارد
مهدى موعود، یارانى اینگونه دارد
اندیشه پیروزى حق بر باطل و غلبه صالحان بر طالحان و عادلان بر ظالمان کهبرگرفته از متن قرآن کریم است، بارقهاى از نور امید در دلها تابانیده وهمه را چشم به انتظار شخصى گذاشته که منادى حق است و سفیر نور، کشتیبانهدایت است و قافلهسالار رهایى; مجدد حیات بشریت است و احیاگر اخلاق خدایى،این شخصیتبزرگ را در روایات اسلامى «مهدى» علیه السلام مىنامند.
چنین انتظارى افضل عبادات شمرده شده است. زیرا این انتظار با امید،تعهد، تحرک با مسوولیت و سازندگى و رفع ناامیدى از جامعه همراه مىباشد.
منتظران واقعى، خود را در حال مهیاى جامعهاى مىبینند که انتظار موعودىرا مىکشد، بنابراین براى حضور حضرتش شرایطى لازم است که هم زمینهسازقدومش باشد و هم پذیراى حکومت عدل او، زیرا تحمل عدالتخود نیاز بهسازندگى دارد. و الا، پذیرایى حق بر افراد بسى مشکل خواهد بود. بنابراین،ما براى خودسازى به یکى از بهترین راهها که طریق پرورش یافتگان مکتبانسانساز اسلام; یعنى یاوران خاص ولىعصر(عج) است متمسک مىشویم، ویژگىهاىآنها را بشناسیم و به کار بندیم تا زمینهساز حضور حضرتش باشیم. زمینهسازحکومتحضرت، خیزش ایمان است نه ازدیاد فساد. ما در این نوشتار به برخىاز خصال یاوران باوفاى حضرت اشارتى خواهیم داشت.
میلاد آقای ساجدان امام علی بن حسین و حضرت عباس بن علی (ع) گرامی
میلاد آقای ساجدان امام علی بن حسین و حضرت عباس بن علی (ع) گرامی باد
این ، که تو او را نمى شناسى ، همان کسى است که سرزمین (بطحا) جاى گامهایش را مى شناسد و کعبه و حلّ و حرم در شناسائیش همدم و همقدمند. این ، فرزند بهترین همگى بندگان خداست ... این ، همان على است ، که پدرش پیامبر خداست . این ، فرزند فاطمه سرور بانوان جهان است ... آرى ، او به قلّه مجد و عظمت و ستیغ جلال و عزّتى نسب همى برد که مسلمانان عرب و عجم از رسیدن به آن فرو مانده و به زانو در آمده اند... (ترجمه از قصیده فرزدق )
نام نامی امام چهارم مسلمین على (ع ) است . وى فرزند حسین بن على بن ابیطالب (ع ) و ملقب به (سجاد) و (زین العابدین ) مى باشد. امام سجاد در پنجم شعبان سال 38 هجرى در مدینه ولادت یافت . حضرت سجاد در واقعه جانگداز کربلا حضور داشت ، سن شریف حضرت سجاد (ع ) را در روز دهم محرم سال 61 هجرى که بنا به وصیت پدر و امر خدا و رسول خدا (ص ) به امامت رسید به اختلاف روایات در حدود بیست و چهار سال نوشته اند. پس از آن حضرت زین العابدین 35 سال عمر کرد که تمام آن مدت به مبارزه و خدمت به خلق و عبادت و مناجات با حق سپرى شد. سرانجام به تحریک هشام ، خلیفه اموى ، به دست ولید بن عبدالملک امام زین العابدین و سیدالساجدین (ع ) را مسموم کرد و در سال 95 هجرى درگذشت و در بقیع مدفون شد.
سخنی از امام سجاد (ع)
اى صاحب آیات درخشان و اى نقشبند دستگاه آسمان و اى آفریننده روان انسان ، سپاس تو را سپاسى که به دوام تو دائم ماند، و سپاس تو را سپاسى که به نعمت تو جاوید بپاید، و سپاس تو را سپاسى که با کردار و احسانت برابر باشد... پروردگارا! رحمت فرست بر پاکیزه تران از اهل بیت محمّد (ص ) که ایشان را براى قیام به امر خود برگزیده اى ، و خزانه داران علم و نگهداران دین و جانشینان خویش در زمین و حجت هاى خویش بر بندگان خود قرار داده اى ، و ایشان را به خواست خود، از پلیدى و آلودگى یک باره پاک کرده اى ، و وسیله توسل به خود و راه بهشت خود ساخته اى .
اى ابوالفضل ! بخشش و هدیه اى از خداوند به امت بودى ، براى آنان افقهایى درخشان از آزادگى و کرامت گشودى . به آنان آموختى که جانبازى باید خالصانه براى خدا باشد و هیچ یک از عواطف و آروزهایى که سر به خاک مى برد، آن را نیالاید. با این روح اسلامى اصیل بود که به جانبازیت اى ابوالفضل ! در راه حق و پاسدارى از ارزشها و اعتقادات ، مُهر دفاع خورد. رمز جاودانگىِ جانبازى تو و شیفته کردن دلهاى مردم در طول تاریخ ، همین است .
اى قمر بنى هاشم ! پایه هاى بنیاد حقیقت را تو در دنیاى عرب و اسلام برپاداشتى و با یاریت به برادرت سیدالشهداء که براى حاکمیت عدالت اجتماعى و توزیع خیرات الهى بر محرومان و ستمدیدگان جنگید براى مسلمانان ، مجد و کرامتى والا و استوار، پایدار کردى .
حضرت ابوالفضل العباس ( علیه السّلام ) در روز چهارم ماه شعبان سال 26 هجرى دیده به جهان گشود. امیرالمؤ منین ( علیه السّلام ) از پس پرده هاى غیب ، جنگاورى و دلیرى فرزند را در عرصه هاى پیکار دریافته بود و مى دانست که او یکى از قهرمانان اسلام خواهد بود، لذا او را عباس (دُژم : شیر بیشه ) نامید. کنیه های آن حضرت، ابوالفضل و ابوالقاسم بود والقاب ایشان ؛ قمر بنى هاشم ، سقّا ، قهرمان علقمى ، پرچمدار، سپهسالار ، حامى بانوان ودر میان مردم ((باب الحوائج )) است .
جشن بعثت رحمت گرامی باد
جشن بعثت رحمت گرامی باد
محمّد امین (ص ) مدت ها قبل از شب 27 رجب در غار حرا به عبادت خدا و راز و نیاز با آفریننده جهان مى پرداخت و در عالم خواب رؤ یاهایى مى دید راستین و برابر با عالم واقع . روح بزرگش براى پذیرش وحى - کم کم - آماده مى شد. در آن شب بزرگ جبرئیل فرشته وحى ماءمور شد آیاتى از قرآن را بر محمّد (ص ) بخواند و او را به مقام پیامبرى مفتخر سازد.(( (اقراء باسم ربک الذى خلق . خلق الانسان من علق . اقراء و ربک الا کرم . الذى علم بالقلم . علم الانسان ما لم یعلم .) ))
یعنى : بخوان به نام پروردگارت که آفرید. او انسان را از خون بسته آفرید. بخوان به نام پروردگارت که گرامى تر و بزرگتر است . خدایى که نوشتن با قلم را به بندگان آموخت . به انسان آموخت آنچه را که نمى دانست .محمّد (ص ) - از آنجا که امّى و درس ناخوانده بود - گفت : من توانایى خواندن ندارم . فرشته او را سخت فشرد و از او خواست که (لوح ) را بخواند. امّا همان جواب را شنید - در دفعه سوم - محمّد (ص ) احساس کرد مى تواند (لوحى ) را که در دست جبرئیل است بخواند. این آیات سرآغاز ماءموریت بسیار توانفرسا و مشکلش بود. جبرئیل ماءموریت خود را انجام داد و محمّد (ص ) نیز از کوه حرا پایین آمد .
آری خدای کریم و رحیم، محمد را به پیامبری معوث نمود ونعمت را بر بندگانش تکمیل کرد. این عید بزرگ بر همه مبارک.
سالروز شهادت باب الحوایج حضرت امام موسی بن جعفر (ع)
سالروز شهادت باب الحوایج حضرت امام موسی بن جعفر (ع)
حلقه هاى زنجیر پاهاى مبارکش را مجروح ساخته بود.
نام امام هفتم ما، موسى و لقب آن حضرت کاظم (ع ) کنیه آن امام (ابوالحسن ) و (ابوابراهیم ) است . شیعیان و دوستداران لقب (باب الحوائج ) به آن حضرت داده اند. تولد امام موسى کاظم (ع ) روز یکشنبه هفتم ماه صفر سال 128 هجرى در (ابواء) اتفاق افتاد. دوران امامت امام هفتم حضرت موسى بن جعفر (ع ) مقارن بود با سالهاى آخر خلافت منصور عباسى و در دوره خلافت هادى و سیزده سال از دوران خلافت هارون که سخت ترین دوران عمر آن حضرت به شمار است .امام موسى کاظم (ع ) از حدود 21 سالگى بر اثر وصیت پدر بزرگوار و امر خداوند متعال به مقام بلند امامت رسید، و زمان امامت آن حضرت سى و پنج سال و اندکى بود و مدت امامت آن حضرت از همه ائمه بیشتر بوده است ، البته غیر از حضرت ولى عصر (عج ).عاقبت آن امام بزرگوار پس از سال ها زندانی بودن، در ماه رجب سال 183 هجرى در سن 55 سالگى به دست مردى ستمکار به نام (سندى بن شاهک ) و به دستور هارون مسموم و شهید شد.بدن مطهر آن امام بزرگوار را در مقابر قریش - در نزدیکى بغداد - به خاک سپردند. از آن زمان آن آرامگاه عظمت و جلال پیدا کرد، و مورد توجه خاص واقع گردید، و شهر (کاظمین ) از آن روز بنا شد و روى به آبادى گذاشت . از سخنان موسى بن جعفر (ع )
1 - کوشش کنید اوقات شبانه روزى خود را به چهار بخش قسمت کنید: بخشى براى نیایش با خدا بخشى دیگر براى تاءمین معاش و زندگى ، بخش سوم براى معاشرت با برادران دینى که مورد اعتماد شما هستند و مى توانند لغزشهاى شما را یاد آورند و در باطن خیرخواه شما مى باشند، و بخش چهارم براى پرداختن به تفریحات سالم و لذات مشروع ، شما در پرتو این برنامه مى توانید وظایف خود را در سه مورد دیگر نیز بخوبى انجام دهید.
2 - هرگز با خود از فقر سخن نگویید، و به عمر طولانى نیندیشید زیرا هر کس خود را فقیر پندارد یا در فکر فقر در آینده باشد بخل مى ورزد، و هر کس به عمر طولانى بیندیشد آزمند مى شود. در زندگى دنیا از لذتهاى حلال و آنچه به آبروى شما لطمه نمى زند و اسراف شمرده نمى شود، بهره مند شوید و از این راه به انجام وظایف دینى کمک بگیرید، زیرا: هر کس که دنیاى خود را به خاطر دین ، یا دین را به خاطر دنیا ترک نماید از ما نیست .
3 - خود را از غضب خدا حفظ کن و سخن حق را بى پروا بگو هر چند نابودى تو در آن باشد. امّا بدان که حق موجب نابودى نیست بلکه نجات دهنده است . باطل را همواره رها کن . هر چند نجات تو در آن باشد و هرگز باطل نجات بخش نیست ، بالاخره سبب نابودى است .
4 - دانشمند را بخاطر علمش بزرگ بدار و از مجادله با او بپرهیز، و نادان را بخاطر نادانیش کوچک دار، ولى طردش نکن بلکه او را نزدیک بخوان و به او دانش بیاموز.
حقیقت عبادت
حقیقت عبادت
عـبـادت ، اظـهـار بـنـدگـى و نـیـاز در پـیـشـگـاه خـداونـد تـعـالى و بـیـان خـواستها و تقاضاى تکامل از درگاهش و تقدیس ذات مقدس اوست .
عبادات را با یک نگاه مى توان به سه نوع تقسیم کرد:
1ـ بـرخـى جـنـبـه عـبـادى مـحـض دارد و بـایـد بـا (قـصـد قـربـت ) انـجـام گـیـرد و گـرنـه باطل است . مانند؛ غسل ، وضو، نماز، روزه ، حجّ، خمس ، زکات و مانند آن .
2ـ برخى دیگر کارهایى است که اگر به قصد تقرّب به خدا انجام گیرد، عبادت محسوب شده و اجر بیشترى دارد. مانند امر به معروف و نهى از منکر و تاءمین نفقه براى خانواده ... .
3ـ قسم سوّم ، جهت دادن هر ترک و فعلى به سوى کسب رضاى الهى است که در این صورت همه کـارهـاى انـسـان عـنـوان عـبـادت پـیـدا مـى کـنـد. چـنـانـکـه رسول اکرم (ص ) به روزه داران ماه رمضان نوید داده است : (نفسهایتان در این ماه ، تسبیح خدا و خوابتان در آن ، عبادت است .)
هـمـچـنـیـن کـارهـایـى از قـبـیـل نـگـاه کـردن بـه چـهـره عـالم و پـدر و مـادر یـادگـیـرى مـسـائل دیـنـى ، انـدیـشـیـدن و تـفـکـّر، اداى حـق مـومـن ، خـاموشى و ... نیز عبادت شمرده شده است .
رسول خدا (ص ) فرمود: (ما یَتَقَرَّبُ إِلَىَّ عَبْدى بِمِثْلِ اءَداءِ مَا افْتَرَضْتُ عَلَیْهِ...)
هیچ عملى همچون انجام واجبات بنده رابه من نزدیک نمى کند.
امیرمؤ منان على (ع ) نیز با دیدگاه دیگرى عبادت را به سه نوع تقسیم کرده است :
1ـ عبادت تجارى .
2ـ عبادت از روى ترس .
3ـ عبادت عاشقانه .
عـبادت وبندگى در برابر پروردگار متعال ، مایه پرهیزگارى و تقرّب به ذات اقدس الهى است . قرآن کریم مى فرماید: (یا اءَیُّهَا النّاسُ اعْبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذى خَلَقَکُمْ وَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ)
اى مردم پروردگارتان را که شما و پیشینیانتان را آفریده بپرستید، شاید با تقوا شوید.
هر چه انسان در مسیر عبادت خدا گام بردارد، نزد خدا وخلق محبوبتر و با ارزشتر مى شود. به عـبـارت دیـگـر، در جـهـان آفـرینش ، معیار ارزش گذارى مخلوقات ، کرنش و عبادت است و هر چه انـسـان از راه عـبـادت ، کـوچـکـى و وابـسـتـگـى خویش را به خداوند نشان دهد از عزّت و آزادگى بیشترى برخوردار مى گردد. امام صادق (ع ) فرمود: (امـام حـسـیـن (ع ) نـزد یـارانـش آمـد و فـرمـود: خـداونـد مـتعال ، بندگان را جز براى اینکه او را بـشـنـاسـنـد نـیـافـرید، وقتى آنان خدا را شناختند او را مى پرستند و هر گاه او را بپرستند از پرستش دیگران بى نیاز خواهند بود.)
بـنابراین راز و ارزش عبادت در این است که انسان را از تمام مخلوقات خدابى نیاز کرده ، او را در اوج آزادگى و عزّت ، وابسته به ذات مقدس خدا نگه مى دارد که عین رستگارى است ، چنان که امیر مؤ منان على (ع ) (ع ) فرمود: (اَلْعِبادَةُ فَوْزٌ)
عبادت فوز و رستگارى است .
