حقیقت عبادت

                     حقیقت عبادت

عـبـادت ، اظـهـار بـنـدگـى و نـیـاز در پـیـشـگـاه خـداونـد تـعـالى و بـیـان خـواستها و تقاضاى تکامل از درگاهش و تقدیس ذات مقدس اوست .
عبادات را با یک نگاه مى توان به سه نوع تقسیم کرد:
1ـ بـرخـى جـنـبـه عـبـادى مـحـض دارد و بـایـد بـا (قـصـد قـربـت ) انـجـام گـیـرد و گـرنـه باطل است . مانند؛ غسل ، وضو، نماز، روزه ، حجّ، خمس ، زکات و مانند آن .
2ـ برخى دیگر کارهایى است که اگر به قصد تقرّب به خدا انجام گیرد، عبادت محسوب شده و اجر بیشترى دارد. مانند امر به معروف و نهى از منکر و تاءمین نفقه براى خانواده ... .
3ـ قسم سوّم ، جهت دادن هر ترک و فعلى به سوى کسب رضاى الهى است که در این صورت همه کـارهـاى انـسـان عـنـوان عـبـادت پـیـدا مـى کـنـد. چـنـانـکـه رسول اکرم (ص ) به روزه داران ماه رمضان نوید داده است : (نفسهایتان در این ماه ، تسبیح خدا و خوابتان در آن ، عبادت است .)
هـمـچـنـیـن کـارهـایـى از قـبـیـل نـگـاه کـردن بـه چـهـره عـالم و پـدر و مـادر یـادگـیـرى مـسـائل دیـنـى ، انـدیـشـیـدن و تـفـکـّر، اداى حـق مـومـن ، خـاموشى و ... نیز عبادت شمرده شده است .
رسول خدا (ص ) فرمود: (ما یَتَقَرَّبُ إِلَىَّ عَبْدى بِمِثْلِ اءَداءِ مَا افْتَرَضْتُ عَلَیْهِ...)
هیچ عملى همچون انجام واجبات بنده رابه من نزدیک نمى کند.
امیرمؤ منان على (ع ) نیز با دیدگاه دیگرى عبادت را به سه نوع تقسیم کرده است :
1ـ عبادت تجارى .
2ـ عبادت از روى ترس .
3ـ عبادت عاشقانه .
عـبادت وبندگى در برابر پروردگار متعال ، مایه پرهیزگارى و تقرّب به ذات اقدس الهى است . قرآن کریم مى فرماید: (یا اءَیُّهَا النّاسُ اعْبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذى خَلَقَکُمْ وَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ)
اى مردم پروردگارتان را که شما و پیشینیانتان را آفریده بپرستید، شاید با تقوا شوید.
هر چه انسان در مسیر عبادت خدا گام بردارد، نزد خدا وخلق محبوبتر و با ارزشتر مى شود. به عـبـارت دیـگـر، در جـهـان آفـرینش ، معیار ارزش گذارى مخلوقات ، کرنش و عبادت است و هر چه انـسـان از راه عـبـادت ، کـوچـکـى و وابـسـتـگـى خویش را به خداوند نشان دهد از عزّت و آزادگى بیشترى برخوردار مى گردد. امام صادق (ع ) فرمود: (امـام حـسـیـن (ع ) نـزد یـارانـش آمـد و فـرمـود: خـداونـد مـتعال ، بندگان را جز براى اینکه او را بـشـنـاسـنـد نـیـافـرید، وقتى آنان خدا را شناختند او را مى پرستند و هر گاه او را بپرستند از پرستش دیگران بى نیاز خواهند بود.)
بـنابراین راز و ارزش عبادت در این است که انسان را از تمام مخلوقات خدابى نیاز کرده ، او را در اوج آزادگى و عزّت ، وابسته به ذات مقدس خدا نگه مى دارد که عین رستگارى است ، چنان که امیر مؤ منان على (ع ) (ع ) فرمود: (اَلْعِبادَةُ فَوْزٌ)
عبادت فوز و رستگارى است .