خداوند مى فرماید: ادعونى استجب لکم (1)؛ مرا بخوانید تا به شما پاسخ دهم . مى دانیم که خداوند صادق است و در سخن او گمان خلاف نمى رود، لیکن یکى از بهترین شواهد بر صدق گفتار حق تعالى مواردى است که در قرآن کریم آمده است که انبیاء، اولیاء و بندگان صالح حق تعالى در شرایط خاص خدا را خواندند و خدا هم دعاى آنان را اجابت کرد و آنها را از غم و اندوه رهانید.وقتى که خداوند داستان حضرت یونس و زندانى شدن او در شکم ماهى در قعر دریا، و قبول توبه و استغفار او را بیان مى کند در پایان اشاره مى کند به دعا و مناجات یونس در قعر دریا، و مستجاب شدن دعا، و نجات یافتن او از چنان زندان وحشتناک در آخر سخن مى فرماید (و کذلک ننجى المؤ منین ) (2).ما اینچنین مؤ منان را نجات مى دهیم . و این معنا را با لفظ مستقبل (که دلالت بر دوام و استمرار دارد) بیان مى کند. گویا خداوند مى خواهد بفرماید: مبادا گمان کنید این گونه برخورد و یارى و کمک ما اختصاص به یونس و یا گذشتگان و یا پیامبران دارد؛ بلکه نجات و یارى و کمک و هدایت ما شامل حال همه مؤ منان است ؛ آنهایى که از سوز دل و از عمق جان در گرفتارى ها خدا را بخوانند.در حقیقت خداوند با ذکر داستان حضرت یونس و حسن ختام آن با این جمله به مردم با ایمان راه ارتباط بندگان با خدایشان را نشان میدهد که در مشکلات و سختى ها به خداوند امیدوار باشند و به درگاه او روى آورند و هیچ گاه از رحمت الهى ماءیوس نباشند چرا که فریاد رس همه در همه جا خداوند است .
1-غافر (40) آیه 60
2- انبیاء، (21) 88.
باز هم تشکر