مشق عاشقی

اى که عاشق نئى ، حرامت باد * زندگانى که مى دهى بر باد

مشق عاشقی

اى که عاشق نئى ، حرامت باد * زندگانى که مى دهى بر باد

عجب دعوتی ! عجب میزبانی !

بسم الله الرحمن الرحیم 

 

* یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ

* ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً

* فَادْخُلِی فِی عِبَادِی

* وَادْخُلِی جَنَّتِی 

- ای روح آرام یافته.

- بسوی خدایت باز گرد در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است.

- و درسلک بندگانم داخل شو.

- و در بهشت ورود کن.

سوره مبارک فجر آیات 27-۳۰ 

چه تعبیرات دل انگیزی که صفا و لطف و آرامش واطمنان از آن می بارد.

دعوت مستقیم خدا، از نفوسی که در برتو ایمان به حالت اطمنان و آرامش رسیده اند.

دعوت از آنها برای بازگشت به سوی خدا به سوی مالک ومربی و مصلحشان.

دعوتی که آمیخته با رضایت طرفینی است، رضایت عاشق دلداده از معشوق ورضایت محبوب ومعبود حقیقی.

و بدنبال آن تاج افتخار عبودیت را بر سر او نهادن وبه لباس بندگی مفتخرش کردن و در سلک خاصان در گاه اورا جای دادن.

و سبس  دعوت از او برای ورود در بهشت، آنهم با تعبیر " بهشت خودم" که نشان می دهد میزبان این مهمانی تنها و تنها ذات مقدس او است ، عجب دعوتی ! عجب میزبانی ! و عجب مهمانی.

به باور بسیاری از مفسران " بازگشت" مطرح در این آیات تنها قیامت نمی باشد .

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد