سپر کردن اسلام و سپر شدن براى اسلام

یکى از کسانى که انصراف از سفر عراق را به حسین بن على علیهما السلام پیشنهاد نمود عبداللّه بن زبیر بود او که خود یکى از افراد مخالف حکومت یزید و به اصطلاح از افراد مبارز بود و در همین رابطه از مدینه فرار نموده و به مکه پناهنده شده بود پس از ورود امام علیه السلام به مکه ، خدمت آن حضرت آمده به صورت ظاهر انصراف از این سفر را به وى پیشنهاد نمود.امام علیه السلام در پاسخ وى فرمود:" پدرم به من خبر داد که به سبب وجود قوچى در مکه احترام آن شهر درهم شکسته خواهد شد و نمى خواهم آن کبش و قوچ من باشم (و موجب آن گردم که کوچکترین اهانتى به خانه خدا متوجه شود). و به خدا سوگند! اگر یک وجب دورتر از مکه کشته شوم بهتر است از اینکه در داخل آن به قتل برسم و اگر دو وجب دورتر از مکه کشته شوم بهتر است از اینکه در یک وجبى آن به قتل برسم... سپس فرمود: پسر زبیر! اگر من در کنار فرات دفن بشوم ، براى من محبوبتر است از اینکه در آستانه کعبه دفن شوم" .و اما یک نکته مهم و قابل توجهى که از سخن امام با ابن زبیر و از مقایسه روش آن حضرت و عملکرد ابن زبیر به دست مى آید مشخص شدن قیامها و مبارزات در طول تاریخ و فرق و امتیاز آنها با همدیگر است که ممکن است دو شخصیت همزمان و در یک اجتماع و در یک محیط مدعى مبارزه با ظلم و فساد باشند و ادعاى هردو به صورت ظاهر مشابه و در قیافه طرفدارى از اسلام و احکام و هر دو مبارزه را از مدینه شروع و در همین رابطه به مکه حرکت کنند. ولى گذشت زمان و تحول و دگرگونى اوضاع نشان مى دهد که یکى در راه نیل به ریاست و براى حفظ مقام شخصى کعبه را سپر و بلاگردان خویش قرار مى دهد و دیگرى خود و اهل و عیالش را سپر و بلاگردان کعبه ؛ یکى اسلام را فداى شخصیت خویش مى کند و دیگرى خود را فداى اسلام و بالا خره یکى به سوى خود مى خواند و دیگرى به سوى خدا و این خود نکته اى است ظریف و دقیق و در عین حال یک فرق اساسى است که در هر زمان موجب اشتباه افراد ساده اندیش و کوته بین گردیده و نتوانسته اند تشخیص بدهند. مخالفتى که احیانا ابن زبیرها با یزیدها داشته اند براساس چه هدفى بوده و مخالفتى که حسین ها با یزیدها داشته اند چه هدفى را تعقیب مى کرده است که به صورت ظاهر هر دو، مخالفت با یزید و یزیدیان بوده و مبارزه در راه اسلام !و اگر ابن زبیرها در ادعاى خویش صادق بودند و براى اسلام مبارزه مى کردند نه براى حفظ ریاست و موقعیت شخصى ، بایستى پیشاپیش حسین ها به مصاف دشمن بشتابند نه به قول حسین بن على علیهما السلام خود کبوتر حرم گشته و به دور بودن حسین از محیط حجاز بیش از هرچیز دیگر شایق و علاقه مند باشند که مى دانند با وجود حسین ها در محیط حجاز و در صحنه سیاست کسى ، آرى کسى ، به آنان توجه نخواهد نمود. پس هدف ابن زبیرها از این مبارزه نیل به ریاست و جلب توجه مردم و استثمار و استحمار آنهاست .

ولى ابن زبیر از این گفتار و هشدار امام علیه السلام متنبه نگردید و موجب شد که در آینده نه چندان دور - به فاصله سیزده سال - خانه خدا در دو مرحله ( برای پناه گرفتن ابن زبیر درآن)سنگ باران گردد و در آن ، آتش سوزى و خرابى به وجود آید .