استاد آیت الله حسن زاده آملی
- فعل هر کس به شاکله و شبیه و نمودار خود اوست بنابراین ، همان طور که ذات حق سبحانه ، وجود صمدی و غیر متناهی است ، حد و پایان ندارد،کلمات وجودی او هم غیر متناهی هستند: ((ولو ان ما فی الارض من شجر اقلام والبحر یمده من بعد سبع البحر ما نفدت کلمات الله ان الله عزیز حکیم (2))) اگر همه درختان روی زمین ، قلم شوند و دریا مرکب و هفت دریای دیگر به مددش بیاید، کلمات خدا پایان نمی یابد و خداوند، پیروزمند و حکیم است . همانطور که ذات خداوند غیر متناهی است ، کتاب او هم غیر متناهی است . چه کتاب تکوینی و کلمات نظام هستی و چه کتاب تدوینی و کلمات قرآن شریف که آن کتاب تکوینی و این کتاب تدوینی ، هر دو غیر متناهی هستند و هر دو بحر و دریایی هستند که پایان ندارند.
- هر کسی وظیفه اش این است که باید انسان قرآنی بشود. انسان قرآنی کسی است که :(( لایمسه الاالمطهرون )) همان طور که قرآن ((لایمسه الاالمطهرون ))
انسان قرآنی هم همین طور است . حرف می زند پاک ، غذا می خورد پاک ، می بیند پاک ، خیالش طاهر، ذکرش ، عقلش ، قلمش ، امضایش ، شهادتش ، کسب و کارش ، همه قرآنی است . چون انسان آنچه را می شنود آنچه را می بیند همه را مس می کند وانسان قرآنی کسی است که ((لایمسه الاالمطهرون ))
(( - عارف نامور، جیلی ، صاحب ((انسان کامل )) و رساله ((الکهف والرقیم )) نوزده جلد کتاب در تفسیر بسم الله الرحمن الرحیم نوشته است . )) بسم الله نوزده حرف است و ایشان راجع به هر حرف یک جلد کتاب نوشته است .