مشق عاشقی

اى که عاشق نئى ، حرامت باد * زندگانى که مى دهى بر باد

مشق عاشقی

اى که عاشق نئى ، حرامت باد * زندگانى که مى دهى بر باد

دروغ

دروغ

حضرت پیغمبر - صلى الله علیه و آله - فرمود که: «هرگاه مؤمنى بدون عذر شرعى،دروغ بگوید، هفتاد هزار فرشته بر او لعنت مى‏کنند.و از دل او تعفن و گندى بلندمى‏شود و مى‏رود تا به عرش مى‏رسد.و خداى - تعالى - به سبب آن دروغ، گناه هفتادزنا بر او مى‏نویسد، که آسان‏ترین آنها زنائى باشد که با مادر خود کرده‏باشد» .⁽²⁾

و از آن سرور پرسیدند که: «مؤمن، جبان است؟ فرمودند: بلى.عرض کردند: بخیل‏است؟ فرمود: بلى.عرض شد که: دروغگو است؟ فرمود: نه‏» .⁽³⁾

و فرمود که: «دروغ، روزى آدمى را کم مى‏کند» .⁽⁴⁾

و نیز از آن بزرگوار مروى است که: «واى بر آن کسى که سخن گوید به دروغ، تاحاضران را بخنداند.واى بر او واى بر او واى بر او» .⁽⁵⁾

و فرمود: «گویا مردى به نزد من آمد و گفت: برخیز.برخاستم با او روانه شدم تارسیدم به دو نفر، یکى نشسته بود و دیگرى ایستاده، در دست او قلابى از آهن بود آن‏را فرو مى‏برد به یک طرف سر او و مى‏کشید تا به شانه او مى‏رسید، بعد از آن بیرون‏مى‏آورد به طرفى دیگر فرو مى‏برد.من گفتم این چه عمل است؟ گفت: این مرد نشسته‏مردى است دروغگو، که به این نحو در قبر، عذاب مى‏شود تا روز قیامت‏» .⁽⁶⁾

و فرمود: «شما را خبر دهم به بزرگترین گناهان کبیره، و آن شرک به خدا، و عقوق‏والدین، و کذب است‏» .⁽⁷⁾

و حضرت امیر المؤمنین - علیه السلام - فرمود که: «بنده‏اى مزه ایمان را نمى‏یابد تادروغ را ترک کند، خواه دروغ از روى شوخى و هزل باشد یا از جد» .⁽⁸⁾

و حضرت امام محمد باقر - علیه السلام - فرمود که: «خداى - تعالى - از براى بدى،قفلها قرار داده است، کلید این قفلها شراب است، و دروغ بدتر است از شراب‏» .⁽⁹⁾

و فرمود که: «دروغ، خراب کننده بناى ایمان است‏» .⁽¹⁰⁾

و از حضرت امام حسن عسکرى - علیه السلام - مروى است که: «جمیع اعمال خبیثه‏در خانه‏اى است و کلید آن خانه دروغ است‏» .⁽¹¹⁾

و مخفى نماند که: بدترین انواع دروغ، دروغ بر خدا و رسول و ائمه - علیهم السلام - است، یعنى: کسى مساله‏اى گوید که: مطابق با واقع نباشد، یا حدیثى‏دروغ نقل کند و امثال اینها.

و همین قدر در مذمت دروغ بر ایشان کافى است که: «روزه را باطل مى‏کند» .⁽¹²⁾و باعث وجوب قضا و کفاره مى‏شود بنابر اقوى، همچنان که در کتب فقهیه آمده است.

1. نحل، (سوره 16)، آیه 105.

2. جامع السعادات، ج 2، ص 322.

3. بحار الانوار، ج 72، ص 262، ح 40.

4. کنز العمال، ج 3، ص 623، خ 8220

5. بحار الانوار، ج 72، ص 235، در بیان ح 2.و کنز العمال، ج 3، ص 621، خ 8215.

6. محجة البیضاء، ج 5، ص 241.و احیاء العلوم، ج 3، ص 117.

7. محجة البیضاء، ج 5، ص 242.و احیاء العلوم، ج 3، ص 118.

8. کافى، ج 2، ص 340، ح 11.

9. کافى، ج 2، ص 338، ح 3.

10. کافى، ج 2، ص 339، ح 4.

11. بحار الانوار، ج 72، ص 263، ذیل ح 46.