برای درک این موضوع ، لازم است که اول معنای ظلم را بدانیم . ظلم در برابر عدل است و معنای عام دارد که شامل هر نوع ؛ گناه، ستم ، سستی، کجی، ناروایی، ضایع کردن و... می شود. با توجه به خاصیت عالم ناسوت ، می توان مدعی گردید که همه موجودات این عالم به نوعی درگیر یکی از اوصاف ظلم می باشد . منتها با در نظر داشت مراتب ؛ انسانیت ، حیوانیت ، جمادیت و نباتیت.
با این مقدمه می توان گفت که معصوم مطلق خداوند است و بعد از آن کسانی هستند که با وجود توانایی آلوده به گناه نمی شوند. معنایی عام معصوم همان عدم ارتکاب گناه بزرگ و کوچک است . تفاوت مراتب معصومیت هم در اوصاف بعد از عدم گناه است.
اما چرا معصوم گناه نمی کند ؟ پاسخ این این پر سش خیلی ساده است : چون معصوم واقعیت زشتی گناه و زیبای اطاعت از مولا را می داند . بعد از درک این معانی آیا شایسته آنان است که بازهم گناه کنند؟