سبکبار باشید

سبکبار باشید

مسافرى را فرض کنید که براى سفرى یک روزه، به راه مى افتد. او، مقدار کمى نان و غذا و میوه، درست به اندازه سفر یک روزه، به همراه خود مى برد. حال، مسافر دیگرى را فرض کنید که ساک هاى متعدّدى، از موادّ مختلف غذایى و نان و آب انواع شیرینى ها و میوه ها را براى همین سفر یک روزه، بر دوش گرفته و حرکت مى کند.
بدیهى است که مسافر نخست، با خاطرى آسوده و بسیار راحت، با گامهایى استوار و سریع، به سوى مقصد مى تازد، در حالى که مسافر دوم در همان نخستین فراز و نشیب، به نَفَسْ نَفَسْ افتاده، وامى ماند.
این سرنوشت کسانى است که اموال فراوان و زرق و برق بسیارِ متاع دنیا را گرد خود فراهم ساخته و شب و روز، در فکر حساب و کتاب و حفظ و نگهدارى آن هستند و چنان مشغولند که نه تنها به فکر خدا و معاد نیستند، بلکه آرامش دنیا را نیز از دست مى دهند.