مشق عاشقی

اى که عاشق نئى ، حرامت باد * زندگانى که مى دهى بر باد

مشق عاشقی

اى که عاشق نئى ، حرامت باد * زندگانى که مى دهى بر باد

«جهل‏» و «غرور»

«جهل‏» و «غرور»

دو واژه‏اى است که در آثار پیر سپید سیرت حاج میرزا جواد آقا بسیار دیده مى‏شود.  در نگاه‏وى گناه و آتش دوزخ محصول این‏درخت فاسد در اعمال و اندیشه  آدمى‏است.این‏عالم عامل‏و عارف فرزانه‏رضایت کاذب افراد جاهل پس‏از اندکى‏گریستن‏از خوف خداو یا ناز و کرشمه‏افراد پس‏از شب‏زنده‏دارى در شبى‏از سال را نشان این جهالت و غرور مى‏داند و این افراد را از عبادت‏ها، زهدها و گریه‏هاى بسیار امام سجادعلیه السلام بى خبر دانسته، امامى که با آه و زارى، استغفار و گریه چهل ساله‏اش به خداوند مى‏گوید: اگر مرا به عذاب همه خلایق معذب گردانى و طبقات جهنم را از من پرکنى، این در مقابل عقوبتى که مستحق آن هستم اندک خواهد بود. آرى معرفت اندک، عبادت قلیل، توقع بسیار و معاصى فراوان سراسر وجود، بینش و بصیرت ما را فراگرفته است; راهى جز کمک خواستن از پروردگار مهربان خویش، نداریم. باید به وى شکوه کنیم تا با رحمت‏خود و شفاعت اهل بیت‏علیهم السلام از ما درگذرد و جهل و غرور را از ما دور کرده، با نور هدایت معصومین‏علیهم السلام ما را از تاریکى ضلالت‏به صراط روشن هدایت رهنمود سازد.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد