انواع غیرت

انواع غیرت

شـایـد بـتـوان ، انـواع غـیـرت را بـه تـعـداد پـدیـده هایى که نزد انسان ، تقدّس و حرمت دارد، گـسـتـرش داد کـه در ایـن صورت از مرز شمارش فراتر مى رود. امّا از دیدگاه دیگر مى توان هـمـه پدیده هاى مقدّس را در قالب دین ، ناموس و آبرو و میهن خلاصه کرد که در نتیجه ، غیرت به سه نوع : دینى ، ناموسى و ملّى تقسیم مى شود.
الف ـ غیرت دینىمـنظور از (غیرت دینى ) این است که مسلمان نسبت به کیان اسلام و آنچه بدان مربوط مى شود حسّاس باشد، با تمام توان در اثبات و اجراى آن بکوشد و از کوچک ترین تعرّضى نسبت به آن جـلوگـیـرى کند بر این اساس ، جهاد، امر به معروف و نهى از منکر، سفارش به حق و صبر، تعلیم و تعلّم و... مى تواند در راستاى غیرت دینى قرار گیرد، چرا که هر یک از امور یاد شده از سویى در تحکیم احکام اسلام مؤ ثر است و از سوى دیگر با ضدّ آن ، سر ستیز دارد.
قـرآن مـجید با لحن آمرانه اى از مسلمانان مى خواهد که ضمن تقویت غیرت دینى خویش ، در موارد لزوم آن را به کار گیرند و از اسلام و مسلمانان بى یاور دفاع کنند: (وَ ما لَکُمْ لا تُقاتِلُونَ فى سَبیلِ اللّهِ وَالْمُسْتَضْعَفینَ مِنَ الرِّجالِ وَالنِّساءِ وَالْوِلْدانِ)
شما را چه شده که در راه خدا و مردان و زنان و کودکان مستضعف نمى جنگید؟
ب ـ غیرت ناموسىحـمـایـت و حفاظت از ناموس ارتباطى تنگاتنگ با شرف و مردانگى شخص مسلمان دارد و اسلام با تاءکید از او خواسته که از ناموس خود و همکیشانش در برابر هرگونه گزند داخلى و خارجى ، بشدّت دفاع کند و کمترین مسامحه اى از خود بروز ندهد تا آنجا که فرموده است : (اگـر کـسـى بـبـیـنـد کـه مـرد بـیـگـانـه اى بـا هـمـسـرش نزدیکى مى کند، مى تواند هر دو را بکشد.)

  *
از سـوى دیـگـر مـسـلمـانـان وظیفه دارند که در میان خود ـ در روابط اجتماعى و خانوادگى ـ عفّت شـخـصى و عمومى را رعایت کنند، زنان با حجاب کامل اسلامى و رعایت شؤ ون اجتماعى در اجتماع ظـاهـر شـونـد از هـرگـونـه خودنمایى و تحریک مردان امتناع ورزند و مردان نیز با متانت و حفظ امانت نسبت به پاکدامنى خود و دیگران تاءکید کنند، همچنین ناموس خویش را از رفت و آمدهاى غیر ضرور، پوشیدن لباس هاى جلف و زننده ، هرگونه خودآرایى در اجتماع ، سخن گفتن و رو به رو شدن با نامحرم و... بازدارند تا امنیت و عفت ، جاى خود را به ناامنى ناموسى ندهد.!
ج ـ غیرت ملّىمـراد از (غـیـرت مـلّى ) احـساس مسؤ ولیت در برابر تمامیت ارضى کشور و دلسوزى و حمایت از مسلمانان و عزت و شرف آنان است که بشکلى با (غیرت دینى ) و (غیرت ناموسى ) نیز پیوند دارد.
نـاگـفـتـه پـیـداسـت کـه (مـلّى گـرایـى ) بـه مـعـنـاى امـروزى از نـظـر اسـلام ، مـحـکـوم و نـامـعـقـول اسـت ، ولى وطـن دوسـتـى و مشارکت در دفاع از میهن و هم میهنان ، مساءله اى است که با سـرشـت انسانى عجین شده و طبیعى است که از سوى اسلام نیز به رسمیت شناخته شود و روایت زیر گواه آن است : (حُبُّ الْوَطَنِ مِنَ الاْ یمانِ) **
وطن دوستى ، از ایمان است .
 *  وسائل الشیعه ، ج 18 ، ص 413 . **  سـفینة البحار ، قمى ، ج 2 ، ص 668 . (براى اطلاع بیشتر از حد ومرز میهن اسلامى به المیزان ج 4 ، ص 2 ، مراجعه کنید .)